Альцхаймерын өвчний тэнэгрэл

Эмгэг анатомид Альцхаймерын өвчин буюу Альцхаймерын өвчний үеийн тэнэгрэл гэж их тархины бор гадрын шанаа, зулай, дагзны хэсгийг хамарсан анхдагч хатингаршилтыг хэлнэ. Өтлөлтийн тэнэгрэлийн (зөнөглөх өвчний) нэгэн хувилбар гэж үздэг. Өвчний олон улсын 10 дугаар ангилал (ӨОУА)-д F00/G30 гэж кодолно. 1906 онд Германы сэтгэцийн эмч Альцхаймер анх тодорхойлжээ.

Шинж тэмдэг

Альцхаймерын евчний үед ой тогтоолтын гүнзгий алдагдал (амнези), үг ярианы хомсдол (олигофази), этгээд хэллэг (парафази), юмсыг нэрлэн хэлж чадахгүйтэх (ассоциатив агнози), нэрлэх хэллэггүйдэл (амнестик афази), нэг буюу хоёр оронтой тооны арифметикийн үйлдэл хийж чадахгүйтэх, тоо бодлогогүйдэл (акалкули), энгийн хийгээд нийлмэл үйлдлүүдийг гүйцэтгэж чадахгүйтэх, үйлдэлгүйдэл (апракси), үсэг үг өгүүлбэр уншаад утгыг нь таньж чадахгүйтэх, уншлагагүйдэл (алекси) хэмээх танин мэдэхгүйдлийн шинжүүд (агнози) илэрнэ. Тархи нугасны шингэнд биохимийн шинжилгээ хийхэд амилойд их хэмжээгээр илэрнэ.